|
Opis / występowanie:
Jest to wielki kamieniołom (prawie 1 km długości) założony
w obrębie górnodewońskich utworów węglanowych trzonu paleozoicznego gór Świętokrzyskich. Są to głównie
wapienie, margle, wapienie margliste, dolomity i lokalnie łupki.
W wyrobisku, w obrębie wapieni, powszechne są (jak w całej dewońskiej serii
węglanowej Gór Świętokrzyskich) żyły kalcytowe barwy białej, niekiedy z
odcieniem różowym. Spotyka się wśród nich pustki pokryte kryształami
kalcytu, które tworzą druzy i szczotki krystaliczne barwy najczęściej
białej z połyskiem szklistym i częściową przezroczystością. Niekiedy
kryształy kalcytu zawierają w sobie drobne inkluzje siarczków Fe (piryt /
markasyt), albo są nimi obsypane.
Popularne - i chyba najsłynniejsze z tego miejsca - są szczotki zabarwione
na kolor czerwony od domieszek związków żelaza. Kryształy osiągają wielkość
najczęściej 1 - 1,5 cm i są nieprzezroczyste, ale charakterystycznie
wykształcone w postaci ostrej szpicy - określane pojęciem "psie zęby".
W części północnej wyrobiska, w obrębie czarnych rozsypujących się margli,
spotykane są dość licznie konkrecje pirytowe, przyjmujące najczęściej
formy kuliste. Zbudowane są z promieniście ułożonych kryształów pirytu i
odznaczają się metalicznym połyskiem i mosiężnożółtą barwą, która dobrze
kontrastuje na tle margli. Wielkość konkrecji najczęściej waha się w
granicach 1-4 cm. Poza konkrecjami także występuje tutaj spirytyzowana fauna
głowonogów.
W kamieniołomie stwierdzono także baryt, galenę, malachit, sfaleryt,
chalkopiryt, kwarc.
|
