|
Opis / występowanie:
W kamieniołomie odsłania się prawie kompletny profil utworów kimerydu,
południowo-wschodniego obrzeżenia mezozoicznego Gór Świętokrzyskich. Wyróżnić tu można
główne kompleksy litologiczne, poczynając od dołu (w nawiasach podane
miąższości): podścielające wapienie pelitowe (8 m), oolit dolny (10 m),
ogniwo wapieni pasiastych (17 m), oolit górny (20 m), horyzont
onkolitowy (2 m), kompleks płytowo-oolitowy (oolit-ogniwo płytkowe - 15
m, wapienie płytkowe i podścielające je iły - 25 m), muszlowce
skorkowskie (25 m), wapienie płytowe górne (40 m), iły stropowe (44 m)
oraz przykrywające to utwory piaszczyste albu. Utwory najstarsze tj.
wapienie oolitowe dolne odsłaniają się w północno-wschodniej części
kamieniołomu, natomiast najmłodsze oraz kontakt z kredą w
południowo-zachodniej ścianie (zbocze góry Leśna). Ściana północno zachodnia
nie jest od dłuższego czasu eksploatowana i można na niej prześledzić cały
profil. Profil osadów kimerydu w tym regionie reprezentuje środowisko
sedymentacji na płytkowodnej platformie węglanowej, która rozwinęła się
tutaj we wczesnym kimerydzie. Znajdują się tutaj osady barier i płycizn
oolitowych, osłoniętych lagun, a także głębszych partii zbiornika.
Małogoszcz to prawdziwe eldorado, jeśli chodzi o poźnojurajską faunę morską
bentoniczną. Nekton jest tu skromnie reprezentowany przez nieliczne amonity,
dla których środowisko to było zdecydowanie za płytkie. Na rozwiniętej
platformie węglanowej i jej przedpolu istniały dogodne warunki do bujnego
rozwoju bentosu. Wśród niego przeważają różnorodne małże, w tym masowo
pojawiające się ostrygi (Actinostreon, Nanogyra, Liostrea). Liczne,
aczkolwiek słabo zróżnicowane brachiopody, reprezentowane głównie przez 2
gatunki: Sellithyris subsella i Septaliphoria pinguis. Sporą
grupą są też jeżowce, w przewadze regularne (np. cidarisy) jak i
nieregularne. Rzadziej spotyka się ślimaki i koralowce.
|
